1 mei 2023: Huisarts bellen

Op maandagochtend was het me genoeg. 25 mei duurde me te lang en ik wilde eerder bloedprikken. Ik had informatie opgezocht over het ferritine gehalte, als je dat kwijt wou raken, dan zou je aderlatingen moeten krijgen. Ik belde de huisarts en zei dat ik op nierfucntie, leverfunctie, Natrium, het ferritinegehalte en op suiker geprikt wilde worden. Ik had erbij verteld dat ik steeds meer dronk en dat mijn energie steeds lager was. 's Middags moest ik terugbellen. Nee, ze wilde niet bloedprikken, omdat dit de week ervoor nog gedaan was. (maar was maar op drie waardes). Ze wilden alleen op suiker laten prikken en dat kon op woensdag 3 mei in de ochtend. Ik was best wel ontgoogeld, wat kost bloedprikken nu.......

2 mei 2023: gesprek teamleider

Met Paul ben ik naar Sittard gereden en ik kwam helemaal moe en dorstig aan. Bianca zag wel, dat ik zo niet kon gaan werken. Ik moest het maar aangeven.

3 mei 2023: suiker prikken bij de huisarts

De trappen bij de huisarts waren al vermoeiend. Toen suikerprikken: 6,1 niet verhoogd, het drinkprobleem was dus niet daardoor. Tegen de medewerkster mijn ongenoegen geuit, dat niet alles geprikt werd en dat ik me echt niet goed voelde. Moet ik hier eerst dood neervallen? Na aandringen heeft de huisarts de internist gebeld. De afspraak van 25 mei werd helaas niet vervroegd, maar de internist wilde wel, dat ik ging bloedprikken. Ik dacht: dat is tenminste iets... Ik had het telefoonnummer van de internisten opgeschreven, want die middag stond het formulier nog niet in mijn lzr.

4 mei 2023: Tara, Dierenarts, Bloedprikken

Het is donderdagochtend en om 8:30 uur hang ik gelijk aan de telefoon om de secretaresse van de internisten te bellen. Het bloedprikformulier lag klaar en kon het bij het loket even ophalen. Gelukkig kon ik gelijk gaan bloedprikken, want vrijdag 5 mei zou de poli dicht zijn i.v.m. bevrijdingsdag.

Om 10 uur hadden we eigenlijk een afspraak staan bij de chiropractikor voor Tara. Ik heb Fenna gevraagd om met Paul mee te gaan, zodat ik rustig aan kon douchen en als zij dan terug waren, zouden we naar het ziekenhuis rijden. Dit ging even anders. Paul en Fenna kwamen huilend binnen. Ze hadden röntgenfoto's gemaakt van Tara en ze bleek botkanker te hebben (zie foto poot). Voor een mens onmenselijk, voor een hond net zo. Ik zei: dan gaan we maar eerst langs de dierenarts, kijken of we Tara morgen kunnen laten inslapen, dan is iedereen ook thuis i.v.m bevrijdingsdag. De dierenarts had plek vrijdags rond 17 uur. Vandaaruit zijn we doorgereden naar het ziekenhuis.

Na twee trappen kwam ik helemaal uitgeput aan bij het loket van de secretaresse van de internisten. Wederom gevraagd om de afspraak te vervroegen. Ga maar eerst bloedprikken. Na het bloedprikken naar huis gegaan. Hier kwamen Michael, Shirley, Vienna, Bianca Johan, Robert en Jacqueline op bezoek om afscheid te nemen van Tara. In de middag keek ik naar de bloeduitslagen en die gingen alle kanten uit. Opnieuw gebeld naar de secretaresse en gezegd dat de bloeduitslagen niet klopten en dat ik graag eerder bij de internist langs wilde komen. Ze belde terug met de mededeling, dat ik 8 mei langs kon komen. Ik dacht: oke, morgen eerst Tara en dan ik. 's Avonds laat, toen iedereen naar bed was, ben ik rustig achter de computer gaan zitten en zocht ik uit wat alles betekende. Bleek dat ik bloedarmoede en nierfunctiestoornis had, het ferritine gehalte was van 1200 naar 1400 gegaan en de lymfocyten waren van suspect reactief, naar suspect maligne (kwaadaardig) gegaan. Toen ik dit opzocht lymfocyten suspect maligne, stond er leukemie wel tussen, maar ik dacht nee...ik heb longcovid....