Mijn verhaal AML: 

28 februari 2023: Corona

Een week na de carnaval kreeg ik corona. Twee weken flink moeten hoesten en mijn conditie ging achteruit. Ik lag een heel aantal nachten in de woonkamer op de bank, omdat ik anders iedereen wakker hield. Ik was gauw kortademig. Hierna zijn we nog een weekend met vrienden naar Zeeland geweest en heb nog 2 weken gewerkt voordat ik opnieuw ziek werd.

7 april 2023: weer ziek

In de nacht van 6 op 7 april werd ik wakker en moest ik wat hoesten en mijn energie was weg. Ik dacht:" heb ik nu alweer corona of zou ik long covid hebben?"  Die ochtend heb ik me opnieuw ziek gemeld, niet wetende wat me nog allemaal te wachten stond. In het paasweekend zei ik tegen mijn familie: dat ik toch maar naar de huisarts wilde gaan, als dit zo bleef. Paasmaandag kreeg ik een dik ontstoken oog. De weken delen rond om mijn oog waren opgezet. Gelukkig kon ik de dag erna gelijk terecht bij de huisarts, die vond me ogenschijnlijk wel goed uitzien, maar liet toch bloedprikken, schreef oogdruppels voor en ik kreeg een thorax (longfoto). Die week kreeg ik ook nog een antibioticakuur voorgeschreven, omdat het crp en de bezinking te hoog was. Ook het ferritinegehalte (ijzergehalte) was te hoog ipv 200 was dit 1000. Ik had gelezen, dat dit te hoge ferritinegehalte ook door corona zou kunnen komen. Ook het andere oog kreeg de zelfde zwelling.

20 april 2023: controle huisarts

De huisarts spreekt af om opnieuw bloed te laten prikken een aantal dagen later, zodat de antibioticakuur ook goed zijn werk heeft kunnen doen.

22 april 2023: Tara onze Boerboel loopt slecht

Omdat Tara, onze Boerboel, slecht loopt, ondanks behandeling met ontstekingsremmers van de dierenarts, gaan Lars en ik met Tara naar de chiroprator. Zij schrijft nog zwaardere medicatie voor en we moeten even kijken of dit helpt en anders terugkomen.

In dit weekend begin ik wat meer naar het toilet 's nachts te gaan en heb dan iedere keer dorst.

25 april 2023: bloedprikken en bedrijfsarts

Dinsdag 25 april moet ik naar de bedrijfsarts. Ik laat 's morgens bloedprikken. Het crp en de bezinking is verbeterd, maar het ferritine gehalte is van 1000 naar 1200. Ik krijg vanwege het ferritine gehalte een verwijzing naar de internist, maar kan daar pas 25 mei terecht. Dat duurt nog best lang, terwijl mijn conditie achteruit is gegaan. De bedrijfsarts wil kijken of ik twee weken later voor enkele uurtjes weer aan het werk kan. Ik zei: "ik hoop dat dit lukt, zoals ik me nu voel, gaat me dat niet lukken". De afspraak werd gemaakt en ik zou met Bianca 2 mei een afspraak hebben voor het reintegratiegesprek op het werk. In die week voelde ik me steeds slechter. Ging steeds meer drinken en zocht op wat dat kon betekenen. Het zou suiker kunnen zijn. Ik viel in de tussentijd ook af, 8 kilo in totaal. Door al het drinken, at ik nog maar kleine hoeveelheden. Mijn energie werd steeds minder. Een wasmand naar beneden dragen was nog te veel en te zwaar. 's morgens moest ik zelfs water overgeven. Ik voelde me steeds zieker.